Buğra Milat - Mekanımız Cehennem

yıl 1988 ve ben gözlerimi açıp da baktım bu yalancı dünyaya
her tarafta kan her tarafta savaş ve her tarafta yoklugun
izlerini gördüm ve sadece seyirci olup da seyreden ademoğlu
günahlarınsa boyunu aşmış.sevapların can çekişirken
sen sorularınla savaşırken cevaplarınsa almış da başını gitmiş
çok uzaklara.mentalitesi maddiyata bağlı yaşamların
içinde maneviyatını yitirmemeye çalışan insan nadir bulunur
altın tepside terbiyesizlik önümüze sunuldu bense yüzümü
çevirdim her daim.topragı gasp etti güclü olanlar
kanlı deryalar içinde ölü bedenler.suçsuz bebeler.
cesetlerden tepeler oluştu milenyumda.teknolojiye kurban gittik
birçoğumuz.kimimiz de ırza tecavüz.kimimiz de taciz.
haddimizi aştık her adımda.her nefeste zehir oldu oksijen.
mekanımızsa cehennem olacak.son pişmanlıklardan çare bulunmaz.
gözlerimizse kapalıydı.birbirimize yaptıgımız onca
haramdan sonra barış çağrıları ne kadar inandırıcı olabilir
a dostlar.holiganlık bile can aldı bazen.iki renge aşık olmaktan
ibaret hayat.bu kadar ucuz mu yoksa insanlık.
yoksa gerçekten sahte miyiz?
yoksa biz olmayan bizler kıyametin ta kendisi miyiz